RƏSUL HƏMİD: “QÜRURUM VƏTƏN!”

RƏSUL HƏMİD (HƏMİDOV)

1966-cı il fev­­ralın 21-də Qəbələ ra­yo­­nu­­nun Vən­dam qəsə­bəsində doğu­lub. 1973-1983-cü illər­də Vəndam qə­sə­­bə­sin­dəki 1 və 2 say­lı orta məktəb­lərdə oxu­yub. Orta mək­təbi bi­tirən ildə Bakı Mə­də­­ni Maarif Texni­ku­muna da­xil olub. 3 ay sonra öz ərizəsi ilə tex­ni­kum­­dan im­ti­na edib. 1984-1986-cı il­lər­­də (SS­Rİ döv­ründə) Al­ma­­ni­ya Demok­ra­tik Res­pub­likasının Leip­zing və Drezden şə­hər­lərində hə­q­i­qi hərbi xid­mətdə olub. 1986-1991-ci illərdə keçmiş SS­Rİ-nin (in­diki Rusiya Fe­de­ra­siya­sı­nın) Tumen və Kazan şəhər­lərin­də, 1991-1992-ci illərdə Be­­la­ru­­siya­nın paytax­tı Minsk şəhərində xidmətini davam et­dirib. 1992-ci ildə könül­lü olaraq 1-ci Qarabağ ətrafında gedən dö­yüş­l­ərdə yaxından iş­tirak edib və Sər­səng su an­barı ət­ra­fınd­akı dö­­yüş­lərdə qol nahi­yəsindən qəlpə yarası alıb. 1993-2004-cü il­lər­də Sumqayıt şəhə­rində yaşayıb. 1994-cü ildə bu şə­hərdə ailə həyatı qurub. 2005-ci il­dən bəri doğma elində Vəndam qə­sə­bə­sin­də yaşa­yır. 2 oğul atasıdır. Öv­lad­ları ba­laca ikən ömür gün yol­­­daşını na­kam itirən şair, övlad­la­rını böyüdüb və təhsil verib.

Gənc yaşlarından şeirə, ədəbiyyata, poeziyaya böyük ma­rağı olan Rəsul Həmid elə həmin vaxtdan özü də şeirlər yaz­mağa baş­la­mışdır. Hazırda şairin müxtəlif möv­zularda 100-lərlə şeir­lə­ri və təms­illəri var. Şeirləri müxtəlif mətbuat orqan­larında, o cümlədən, “Ziya”, “Şərqin səsi”, “Borçalı”, “Elm və təhsil” qəzetlərində, ZiM.Az, Zir­ve.info, Zefer.info.az, Ziya.info.az, Zirve.info.az, Yurd.info.az, Bolnisi.az, Borcali.org və s. sayt­la­rda, eləcə də, “Vətən”, “Ca­nım Azər­baycanım”, “Zi­ya”, “Zirvə”, “Zə­fər”, “Xa­­rı­bül­bül”, “Qarabağ Azərbaycandır!”, “Dəmir yumruq, polad bilək”, “Odlar yur­du Azərbaycan”, “Tu­­ran”, “Rə­­van”, “Şah dağı”, “Ləlvər dağı”, “Qara-Arxac”, “Poeziya çələngi”, “Söz xəzinəsi”  və başqa ədə­bi məc­muə­lə­r­də dərc olu­nub.

“İlin vətənpərvər şairi” , “Zirvə”,  “Xarıbülbül”“Qızıl qələm” müka­fat­la­rı lau­­­reatı olan Rəsul Həmidin  “Sö­zün qüdrəti” adlı ilk şeirlər kitabı­ bu günlərdə “Borçalı” nəşriyyatı tərəfindən nəfis şəkildə çap olunaraq oxucuların ixtiyarına verilib və eyni zamanda, həmin kitaba görə şair “Zəfər” Fəxri diplomuna layiq gö­rü­­lüb.

Biz də Rəsul Həmidi bu yeni nailiyyətləri münasibətilə ürəkdən təbrik edir, ona yeni-yeni uğurlar arzulayır və aşağıda onun bir neşə şeirini dəyərli oxucularımıza təqdim edirik!..

ZiM.Az

 

VƏTƏN

 

Ey mənim günəşli Azərbaycanım!

Qoynunda boy atıb, böyümüşəm mən!

Sənə qurban olsun şirin bu canım,

Səninlə hər yerdə öyünmüşəm mən.

 

Mənim doğma, əziz sənsən Vətənim!

Səndən uzaq düşdüm qəribsəyirəm.

Mənim gülüstanım, güllü-gülşənim,

Çölündən min cürə çiçək dərirəm.

 

Atəşin, odun da qədimdən qalıb.

Sənə odlar yurdu deyib babalar.

Vətən sevgisini əlimdən alıb,

Qoymaram, kimsələr onu boğalar.

 

Bölündün dörd yerə hissəciklərə,

Hər yandan qonşular öz torpağındı.

Bəs, dünya nə üçün almır nəzərə?

Arzum o yerlərə qayıtmağındı.

 

Sən mənim obamsan, ay yurdum Vətən!

Zəfərlər çalanda şad oldum Vətən!

Nə yaxşı qoynunda doğuldum Vətən!

Ay mənim qeyrətim, qürurum Vətən!

 

 

QÜRURUM VƏTƏN

 

Ey mənim günəşli Azərbaycanım!

Qoynunda boy atıb, böyümüşəm mən.

Sənə qurban olsun şirin bu canım,

Səninlə hər yerdə öyünmüşəm mən.

 

Mənim doğma, əziz sənsən Vətənim,

Səndən uzaq düşdüm qəribsəyirəm.

Mənim gülüstanım, güllü-gülşənim,

Çölündən min cürə çiçək dərirəm.

 

Atəşin, odun da qədimdən qalıb.

Sənə odlar yurdu deyib babalar.

Vətən sevgisini əlimdən alıb,

Qoymaram, kimsələr onu boğalar.

 

Bölündün dörd yerə, hissəciklərə,

Hər yandan qonşular öz torpağındı.

Bəs, dünya nə üçün almır nəzərə?

Arzum o yerlərə qayıtmağındı.

 

Sən mənim obamsan, ay yurdum Vətən!

Zəfərlər çalanda şad oldum Vətən!

Bu gün yenidənmi doğuldum Vətən?

Ay mənim qeyrətim, qürurum Vətən!!!

 

 

BİRLİKDƏ GÜCLÜYÜK

 

Atatürk yolçusu, Öndərin oğlu,

Ərdoğan, İlhamlı sərkərdəmiz var.

Ordumuz getdikcə zəfərə doğru,

Dünya baxıb gördü hünərimiz var.

 

Azərbaycan, Türkiyə qardaşlığımız,

Hər yerdə çəkilir qoşa adımız.

Birlikdə güclüyük, görür dünyamız,

Çıxdı azadlığa Qarabağımız!

 

Bu tək bir millətin, iki dövlətin,

Qoşa dalğalanır bayraqları da.

Yayıldı hər yerə gücün, qüdrətin,

Yazıldı tarixin kitablarında.

 

Çəkildi yurdumdan düşmən ayağı,

Şuşaya sancıldı dövlət bayrağı.

Əsil qələbənin sevincin daddıq,

Qurtuldu düşməndən Vətən torpağı!

 

 

ZƏNGƏZUR DƏHLİZİ

 

Düşüb yenə ortalığa, ermənidən haray- həşir,

Car çəkirlər dünyaya ki, qoymayın siz, türk birləşir.

Zəngəzura gedən yolun, qarşısını İran kəsir,

Qoy düşmənlər bilsinlər ki,hədər olar zəhmətləri,

Birləşəcək yer üzündə, ulu türkün millətləri.

 

Aşar dağı, qayaları, yıxar bəndi- bərələri.,

Sipər durar qala kimi, düşmənlərə hər kəndləri.

Bütün dünya unutmayıb, tarix boyu türk əsgəri,

Zaman- zaman hünər yazıb, qəhrəmanlıq səyfəsinə

Bundan sonra göz dikməyin, şanlı türklər ölkəsinə.

 

İki yüz il bundan öncə, ermənini siz köçürdüz.,

Param- parça türk birliyin, neçə yerə siz böldünüz.

Erməniyə dövlət qurub, türk yurdunda öyündünüz,

Siz qorxaqsız, çəkinirsiz, daim türkün birliyindən,

Biz hünərlə danışanda, Zəngəzurun dəhlizindən.

 

Arxalandız fıransıza, Ukraynada batan russa,

Gah güvəndiz cənubdakı, mollalara, rejim farsa.

Uzaq şərqdə Hindistana, az da olsa ümüd varsa,

Məhf olacaq o ümüdlər, qaytararıq Zəngəzuru,

Dəhliz nədi, İrəvana çatdırarıq biz uğuru!!!

  1. 09. 2023, Şuşa şəhəri.

 

 

VƏTƏN NAMİNƏ

 

DÜNYA ŞÖHRƏTLİ ALİM,

NYU-YORK ELMLƏR

AKADEMİYASININ AKADEMİKİ,

FİLOLOGİYA ELMLƏRİ DOKTORU,

MƏRHUM PROFESSOR

MƏDƏD ÇOBANOVUN

ƏZİZ XATİRƏSİNƏ

 

Bizim Dədə Mədəd öz zəkasilə,

Günəş tək bəşərə nurun ələdi.

Qalxıb zirvələrə, öz sədasilə,

Elmə böyük töhfə büküb bələdi.

 

Yazdı neçə-neçə elmi əsərlər,

Bizlərə bəxş edib, köçdü dünyadan.

Ondan dərs alacaq – neçə nəsillər,

Necəki nur alır, günəşdən, aydan.

 

Belə bir qüdrətli, nufuzlu alim,

Xalqıma Allahdan gözəl pay idi.

Deyirəm: bilirəm səhv etmir dilim,

Ən məşhur alimə gözəl tay idi.

 

O, bir məşəl idi, sönməyən məşəl.

Mədəd ocağının közü üzülməz.

Adına yazsam da neçə cür əsər,

Ocaqda bir közün əvəzin verməz.

 

Yollara nurunu elə səpdiki,

Zülmətlər işığa qərq olsun deyə.

Elm adlı bağında ağac əkdiki,

Barsız ağaclardan fərq olsun deyə.

 

Dahi alim, Ustad Dədə Mədədə,

Söz tapıb yazmaq da çətindir mənə.

Özümə borc bilib, öz şərəfimə,

Yazıram, gələcək Vətən naminə!!!

                  13.08.2023.

 

VƏTƏNİN VƏTƏN OĞLUSAN!

Müşfiq Borçalıya

Göylərin nurundan yaranan insan,
Yüz min ürəklərdə sevilən bir can,
Sənə alqış deyir, bütün Gürcüstan,
Sən bizim Vətənin, oğlusan Müşfiq!
Bu elin, bu yurdun, uğrusan Müşfiq!

Mən necə tərənnüm etməyim sizi?
Doğrunu yazmamaq mənə çətindi.
Allah itirməsin zəhmətinizi,
Borçalı mahalı bizim Vətəndi!

Sizi qəlbən sevir, bu xalq, bu millət,
Yazar şairlərə mayaqsız, Müşfiq!
Sizlərdən götürür başqası ibrət,
Şeirə, sənətə dayaqsız Müşfiq!

Həyat çox gözəldir, zəmanə çətin,
Çətin zəmanənin nur ziyalısı;
Haqqa söz deməyə çatıb cürətin,
Sizlərə ən böyük alim qayğısı,
Əvəzsiz, xalqından görərsən Müşfiq!
Qəlblərdə, dahiyə dönərsən Müşfiq!

Sizsiz şairlərin zəhmətin bilən,
Layiqli haqqına töhfəni verən.
Əsil şairləri ürəkdən sevən,
Sizsiz qiymət verən, dəyərləndirən.

Yüksəldin ən yüksək zirvələrə sən,
Xalqının gözündə göyə ucaldın,
Ömrünü Vətənə həsr etmisən sən,
Qoy dünya bilsinki, Mədəd oğlu sən!
Ay Müşfiq, Vətənin Vətən oğlusan!!

 

GÖZƏL İNSANDI

Zəkasın, biliyin elmə sərf edən,
Bu yolda ən uca zirvəyə gedən,
Əməyi Vətənə müjdələr verən,
Yorulmaq bilmədən hey çalışandı,
Müşfiq Borçalımız, gözəl insandı.

Hər yerdə hörmətlə çəkilir adı,
Aparır irəli o, mətbuatı.
Elmə və maarifə bağlı həyatı,
Onunçün şərəfdi, şöhrətdi, şandı,
Müşfiq Borçalımız, gözəl insandı.

Qəlbinın dostudu bütün yazarlar,
Fərq etməz ya kişi, ya da qadınlar.
Hamıya dəstəyi, köməyi olar,
Neçə min ürəkdə döyünən candı,
Müşfiq Borçalımız, gözəl insandı.

Xalqın sevgisində olan alimdi,
Nə varlı, nə kasıb, hamıya birdi.
Ən böyük sevgisi daim Vətəndi,
Vətənə, xalqına canı yanandı,
Müşfiq Borçalımız, gözəl insandı.

Sənə bənzəməyir yetən alimlər,
Nə çoxdu hörmətdən itən alimlər,
Bağçada kol kimi bitən alimlər,
Zirvələr fəht edib hey ucalandı,
Müşfiq Borçalımız, gözəl insandı.

 

ZiM.Az

 

 

Paylaş: